Με αφορμή Το
ποιηματάκι της της Εύης
Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου, από το βιβλίο “Εδώ προνήπιο εκδ., Παπαδόπουλος
ετοίμασα την φετινή γιορτή μας.
Ξεκινάμε
με το τραγούδι:
Σαν σήμερα παιδιά
Ιταλοί με τα φτερά
ζητούν απ’ την Ελλάδα μας
να πάρουν τα κλειδιά (δις)
Μα όμως η Ελλάς
φαντάρος και τσολιάς
«Αέρα» τους φωνάζουνε
και οι Ιταλοί τρομάζουνε (δις)
Μουσική
υπόκρουση : κύματα
[2 παιδιά με μπλε πανιά αναπαριστούν τα
κύματα]
Μία φορά κι
έναν καιρό,
από αιώνες πριν θαρρώ,
σε μια γωνίτσα εδώ στη γη,
μια χώρα υπήρχε ζηλευτή
Το όνομά της είναι Ελλάδα
κι έχει μεγάλη νοστιμάδα!
Πλατιά πολύ η αγκαλιά της,
σα λουκουμάκια τα νησιά της.
Η ομορφούλα η Ελλάδα
πως τρελαινόταν για βαρκάδα!
Στα θαλασσιά τα κύματά της,
ταξίδευαν τα όνειρά της.
Τραγούδι Δεν χορταίνω να βλέπω τον
ήλιο [εδώ]
Αλλά μια του Οκτώβρη μέρα,
από μια χώρα παραπέρα,
πολέμου άνεμος φυσάει
και την πορτούλα της χτυπάει.
Ακούγονται χτυπήματα πόρτας
- «Για πες Ελλάδα στα παιδιά σου
ν’ ανοίξουνε τα σύνορά σου,
γιατί έτσι κι άγρια φυσήξω,
γρήγορα θα σε κατακτήσω!».
Αμέσως
σύννεφα βαριά,
γκρίζα, γεμάτα συμφορά,
σκεπάσανε τον ουρανό
και σπείρανε τον πανικό
Ακούγονται
Πυροβολισμοί [τα
παιδιά τρομάζουνε]
Μα της Ελλάδας τα παιδιά
έχουν ατρόμητη καρδιά
και στου πολέμου τη φοβέρα,
με μια φωνή είπαν: «ΑΕΡΑ!».
Τραγούδι: Βάζει ο Ντούτσε
- «Τι πάθατε καλέ γειτόνοι;
Τι είναι αυτό που σας θυμώνει;
Θέλετε δάκρυα και πόνο;
Ο πόλεμος σκοτώνει μόνο!».
Δεν άκουσε όμως η Ιταλία
κι έτσι έγραψε η ιστορία,
πως νίκησε η φασολάδα
την τροφαντή μακαρονάδα!
«ΟΧΙ!», φωνάξαν οι φαντάροι,
«ο Ντούτσε δεν θα μας τουμπάρει!»
- «ΟΧΙ!», είπαν μάνες και παιδάκια.
- «ΟΧΙ!», είπαν και τα γαϊδουράκια!
Ακούγεται το τραγούδι: Κορόιδο Μουσολίνι
[Παρέλαση αγοριών και δραματοποίηση]
Ακούγεται το τραγούδι: Παιδιά της Ελλάδος παιδιά
[Δραματοποίηση: Τα κορίτσια ως ηπειρώτισσες κουβαλάνε πολεμοφόδια.
Αναπαράσταση στιγμής αποχωρισμού και της ευχής της μάνας]
Όλα αυτά έγιναν πριν χρόνια,
στης Πίνδου τα βουνά, με χιόνια.
Σήμερα Ελλάδα κι Ιταλία
έχουν αγάπη και φιλία.
Η Ειρήνη, σαν περιστεράκι,
βγαίνει ψηλά στο μπαλκονάκι
κι αντί για σφαίρες και για τρέλες,
κερνάει όλους καραμέλες!
Τραγούδι: Ειρήνη [της μανούλας η αγκαλιά είναι ειρήνη....]
Η Ιστορία δεν σταματάει,
σαν ποταμάκι να κυλάει,
μα στο μυαλό πρέπει να μένει
ό,τι εκείνη μας μαθαίνει.
Γι’ αυτό σας λέμε φωναχτά,
όλα του κόσμου τα παιδιά:
- «Ποτέ πια πόλεμος στ’ αλήθεια,
μα ούτε και στα παραμύθια!».
Τραγούδι: Ραφτικά της γιαγιάς εδώ
Χοροί Βαγγελιώ
και Καστοριανός
Εθνικός Ύμνος
